Inderdaad, een avontuur is het geworden …. Vrijdagmorgen vroeg vertrokken we met de “pirogue” stroomopwaarts richting Maripasoula. Twee derde van de boot was gevuld met 25 passagiers en een derde vracht. Groot respect voor de bootsmannen die de boot door de rotsen en stroomversnellingen weten te loodsen. Het was verre van comfortabel maar wel gezellig om zo met elkaar op te trekken. Na twaalf uur varen overnachtten we aan de oever van de rivier in een kamp waarin we onze hangmatten knoopten. De volgende dag hadden we nog zes uur te gaan voordat ik kon uitstappen in het dorp Nouveau Wacapou. Heel fijn om daar bekenden te ontmoeten en de avonddienst mee te maken met broeders en zusters.

Zondagmorgen vroeg werd ik per “quad” door het bos naar Maripasoula gereden, waar ik in de gemeente werd verwacht. Ook hier was het goed om elkaar te ontmoeten. Helaas werd er ook iemand gemist …. , broeder Galliot die ten gevolge van Corona is overleden. Ik was te gast bij Jozua die mij in de middag heeft rondgereden om een aantal mensen te bezoeken. Vele jaren is er gebouwd aan een nieuw kerkgebouw. De verwachting is dat de kerkzaal aan het einde van dit jaar in gebruik kan worden genomen.

De volgende dag moest ik al weer terug stroomafwaarts. Ik zat wel iets comfortabeler in de boot, maar de reis duurde langer dan was voorzegd …. Ik meldde me in de vroege ochtend om zes uur en ik kwam ‘s avonds om negen uur weer in St.Laurent ….

Petrus Pinas was ok in St.Laurent aangekomen. We trokken twee dagen samen op. Dinsdagavond waren we uitgenodigd voor een afscheidsmaaltijd op het indianendorp Esperance en gisterenavond was er een afscheid met maaltijd in de kerk van St.Laurent. Ik deed daar verslag aan de hand van foto’s over mijn reis tot nu toe.

Straks vertrek ik naar Albina voor een laatste studie vanavond. Tevens een eerste etappe voor de terugreis. Morgen naar Paramaribo en dinsdag hoop ik weer richting Nederland te vliegen.

Hartelijke groet,

Barend