(door Henk Wassink-Suriname, november 2013)
Tegen het eind van het jaar wordt de rit van Paramaribo naar Albina ondernomen om vervolgens de boot te nemen naar St. Laurent in Frans Guyana. Daar woont al jaren broeder Henk Kreuger. Hij werkt er voor de Heer.
De stichting Boen Njoensoe (Goed Nieuws) verzorgt voor hem de aanvoer van de Nederlands talige kalenders, die onze broeder daar getrouw verspreidt onder de Nederlands sprekenden. Het gaf mij opnieuw de gelegenheid om een paar dagen aan de overzijde van de Marowijnerivier te vertoeven. Henk, die bijna 90 jaar is, en jaren geleden de besturing van zijn leven aan de Heer heeft overgegeven, heeft nu ook de besturing van zijn auto aan anderen toevertrouwd. Zo mocht ik met hem een dagje op pad gaan om deze oude bijbelcolporteur te assisteren bij de verspreiding van de kalenders.
De auto werd ingeladen met enkele dozen met kalenders in diverse talen en een reserveband kreeg ook een plekje. De eerste stop was bij een plaats waar de bandenspanning voor een klein bedrag kon worden nagekeken, waarbij de jongeman bij de betaling niet alleen enkele muntjes maar ook een kalender in handen kreeg.
We vervolgden onze weg richting het dorp Mana. Op het erf van zuster Mini werden we door haar verwelkomd met de mededeling dat het bezoek niet te lang kon duren. Zij verontschuldigde zich omdat haar dochter, die zwanger was, de tijd voelde naderen dat de baby zou kunnen komen en dat ze naar de polikliniek wilden gaan. Toch namen we een kort moment om samen iets uit Gods Woord te lezen en te bidden. Bij het weggaan kregen we twee trossen bananen mee, voedsel voor onderweg.
De volgende stop was bij een kippenfarm. Met een rek eieren kwam Henk aanlopen en de dame die hem daarbij vergezelde vroeg of hij ook Bijbels in de auto had. Toen Henk antwoordde dat hij een Surinaamse Bijbel had kon haar geluk niet op. Met een “Sranan”-Bijbel onder haar arm geklemd wilde zij geld gaan halen, maar Henk zei dat ze bij een volgend bezoek kon betalen. Hij drukte haar nog op het hart veel er uit te lezen.
Al meer dan 40 jaar komt Henk op bezoek bij een broeder die wat afgelegen van de weg woont. Ik heb hem daar alleen op af laten gaan, zodat ik even languit op de bank van een bushokje mijn benen kon strekken.
Daarna kwamen wij bij een adres waar we van de vrouw des huizes vernamen dat haar man in het bos was om planken te zagen. Die ochtend had ze nog met haar dochter die bij haar op bezoek was, gesproken over een broeder die rondging met de tabernakel. En zie, daar stond hij plotseling onverwachts voor haar. Stoelen werden gereed gezet zodat we daar op het erf een gedeelte uit Gods woord lazen en er over spraken. We hoorden dat de familie alleen op de zondag de samenkomst kan bezoeken en door de week ‘wat droog staat’. Dat gaf mij de kans om de dochter, die in Suriname woonachtig bleek te zijn, te voorzien van een Bijbelleesrooster. Zo is er weer een kontakt ontstaan ter begeleiding.
De route bracht ons tot aan de kuststrook, al waar Henk zijn rondgang langs enkele woningen maakte. Het gaf mij de gelegenheid even naar het strand te gaan en de aanrollende golven te gaan zien die de kust teisterden. Een schitterend schouwspel ook omdat men probeerde om een kleine vissersschuit afkomstig uit Suriname vast te sjorren. Een korte conversatie in het Surinaams volgde.
Daarna zocht ik Henk weer op en vertrokken we richting St. Laurent, waarbij we onderweg nog een kalender verkochten aan een winkelier.
Het was een bijzondere belevenis om mee te mogen maken hoe de Heer deze broeder op hoge leeftijd de kracht en de gezondheid geeft om nog steeds voor Hem uit te mogen gaan om het evangelie op eenvoudige wijze uit te dragen.