Herdenken
en
vooruitzien
Nieuwe start ECE (Église Chrétienne Évangélique) te Saint Laurent du Maroni
Kerkgebouw ECE te St.Laurent
Zondag 6 december 2015.De kerk, Église Chrétienne Évangélique (ECE) te Saint Laurent is feestelijk versierd. Extra stoelen en tafels zijn gehuurd om plaats te bieden aan de genodigden. We kijken met dankbaarheid tot ruim 60 jaar terug en hoopvol vooruit.
Willi en Beatrice Gyger
Het begon in de tweede helft van de jaren vijftig. Willi en Beatrice Gyger, een Zwitsers/Amerikaans echtpaar vestigden zich als zendeling in Cayenne, de hoofdstad van Frans Guyana.
Vanuit de gemeente ECE te Cayenne begonnen zij 250 km westelijker met evangelisatiewerk. In Saint Laurent aan de Marowijne, de grensrivier met Suriname, kwamen mensen tot geloof. Er werd een erf gekocht waarop een eenvoudige woning werd gebouwd en een gebouwtje voor de bijeenkomsten.
Beatrice & Willi Gyger
kerkgebouw ECE tot 1986
.jpg)
Henk Kreuger
Einde jaren zestig kwam Henk Kreuger naar Frans Guyana. Met koffers, vol Bijbels, boeken en traktaten, trok Henk het hele land (feitelijk een departement van Frankrijk) door om de mensen te bereiken met het evangelie. Henk vestigde zich in het huisje in St.Laurent en maakte deel uit van de gemeente ECE.
Henk Kreuger (1980
)
_Afbeelding3.jpg)
Barend en Diny Bloem
In 1980 ging ik (Barend) voor een korte oriëntatie naar Frans Guyana. Het zou nog ruim 5 jaar duren voordat Diny en ik met onze zoon Bejamin van vijf jaar begin 1986 vertrokken naar Frans Guyana. Uiteindelijk vestigden we ons in 1987 in St.Laurent.
Binnenlandse oorlog Suriname
Eind 1986 brak in Suriname de binnenlandse oorlog uit. De sociale context van St.Laurent en omgeving werd door de enorme stroom vluchtelingen sterk beïnvloed. Ook in de kerk kwamen steeds meer mensen vanuit een Surinaamse achtergrond. In die tijd kwamen de gelovigen bijeen in een ruimte onder de woning van een gemeentelid.
Barend & Diny met Benjamin (1986)
Begin jaren negentig werd er begonnen met de bouw van een nieuw gebouw dat na enkele jaren dankbaar in gebruik werd genomen.
Terug in Nederland
In 1999 gingen we terug naar Nederland. In 2007 was ik (Barend) voor een kort bezoek in Frans Guyana. Ik constateerde dat er nog steeds een mooi gebouw stond, maar dat het “geestelijke huis” te wensen over liet. Er was zorg over het voortbestaan van de gemeente.
Een nieuwe missie
Vanaf 2009 had ik (Barend) de gelegenheid om twee keer per jaar voor minimaal zes weken naar Frans Guyana te gaan. Hoewel er meerdere gemeenschappen waren waar aandacht aan kon worden gegeven was ik primair gefocust op ECE te St. Laurent. Ik deelde mijn zorg ook met de leiding van de gemeente ECE te Cayenne, die formeel de moedergemeente is. Het werden moeizame jaren. Mensen zochten een plek in andere geloofsgemeenschappen of raakten geheel uit beeld.
Willem en Aline Talbot
Op het moment dat het helemaal mis leek te gaan kwam er een positieve wending. Een jong echtpaar, Willem (afkomstig uit Cayenne) en zijn vrouw Aline (van oorsprong uit Burundi), wisten zich geroepen voor St.Laurent. Zij hadden al enkele jaren leiding gegeven aan de moedergemeente te Cayenne.
Willem & Aline Talbot met zoon (2015)
Herdenken en vooruitzien
Een feestelijke bijeenkomst werd georganiseerd. Aan de hand van foto’s werd gekeken naar de afgelopen zestig jaar. Degenen die in de turbulente jaren ondersteuning hebben geboden werden verrast met een certificaat van waardering. Voor Henk en mij werd naast het certificaat ook nog een ingelijste oorkonde aangeboden als waardering voor trouwe dienst. Een mooi gebaar!In de preek lag het accent op de toekomst. Iedereen werd gewezen op zijn of haar verantwoordelijkheid. Met elkaar zijn we het getuigenis van Christus in deze wereld.
Feestelijk ingerichte kerkzaal (dec. 2015)
Hoopvol
Ik heb het volle vertrouwen in een positieve bijdrage van het echtpaar Willem en Aline Talbot voor de Église Chrétienne Évangélique. Vandaag ontvingen we nog een berichtje van een gemeentelid: “ici, l’’Egilse va de mieux en mieux” (…het gaat steeds beter in de kerk …). We zijn dankbaar!
Broeder Petrus Pinas uit Moengo (Suriname) wordt ook geregeld gevraagd voor spreekbeurten. Voor de Surinaamssprekenden is dit een welkome ondersteuning.
Petrus Pinas
Een nieuwe opdracht?
Hoewel ik mijn missie met betrekking tot de ECE te Saint Laurent als afgerond beschouw, blijf ik welkom. Daarnaast zijn er nog een aantal gemeentes in het grensgebied van Frans Guyane en Suriname waar steun op het gebied van onderwijs nodig is. We bidden de Heer om Zijn leiding.
Apeldoorn, 12 april 2016
Barend Bloem