De “Eglise Chrétienne Evangélique” (ECE) te Saint Laurent is in de jaren zestig ontstaan vanuit Cayenne. Broeder Gyger (zendeling uit Zwitserland/Amerika) kocht een terrein waarop hij een eenvoudige woning bouwde. Deze woning werd al gauw een thuis voor broeder Henk Kreuger. Op het terrein werd ook een eenvoudig kerkgebouwtje gezet. De gemeente bestond toen voornamelijk uit Franstalige Creolen (uit Frans Guyana, Martinique, Guadeloupe en Haïti). In de jaren tachtig werd het gebouwtje te klein en bouwvallig. De gelovigen kwamen toen samen, beneden het woonhuis van een plaatselijke broeder en zuster. In 1987 vesti
gden wij ons in St. Laurent. In die periode was er grote aanwas in de gemeente m.n. van Haïtianen. De metamorfose die St. Laurent onderging voltrok zich ook binnen de gemeente. Er kwamen steeds meer mensen van Surinaamse afkomst. Helaas werkte cultuur en taalverschil niet in het voordeel voor het ontstaan van een hechte gemeenschap. De ruimte onder de woning werd te klein. Er werd uitgezien naar een nieuw gebouw. Broeder Gyger wilde zijn terrein daarvoor afstaan tegen een symbolisch bedrag. Formeel kwam hierdoor het terrein in bezit van de bestaande stichting ECE te Cayenne. Begin jaren negentig begonnen we met het bouwen van een nieuw kerkgebouw. Meerdere malen kregen we hiervoor ook hulp vanuit Nederland. Er kwam in de loop der jaren een mooi gebouw met de nodige faciliteiten nabij het centrum van St. Laurent. Een ideale plek waar veel mensen uit de omringende dorpen aankomen als ze voor bepaalde zaken in St. Laurent moeten zijn. Broeder Henk Kreuger woont er vlak naast en ik kreeg er mijn bureau, zodat we dagelijks present waren.
Helaas is het bezoekersaantal de laatste jaren sterk teruggelopen. Er is weinig geestelijk potentieel. Er zijn veel zorgen in de privésfeer waardoor een aantal bezoekers niet actief deel kunnen nemen in de dienst. Er zijn wel een aantal trouwe zusters. Zuster Jeane woont vlak bij de kerk. Zij komt oorspronkelijk uit Suriname maar spreekt inmiddels vloeiend Frans. Zij betekent veel voor de gemeente en zet zich in voor de kinderen en voor de zusters.
gden wij ons in St. Laurent. In die periode was er grote aanwas in de gemeente m.n. van Haïtianen. De metamorfose die St. Laurent onderging voltrok zich ook binnen de gemeente. Er kwamen steeds meer mensen van Surinaamse afkomst. Helaas werkte cultuur en taalverschil niet in het voordeel voor het ontstaan van een hechte gemeenschap. De ruimte onder de woning werd te klein. Er werd uitgezien naar een nieuw gebouw. Broeder Gyger wilde zijn terrein daarvoor afstaan tegen een symbolisch bedrag. Formeel kwam hierdoor het terrein in bezit van de bestaande stichting ECE te Cayenne. Begin jaren negentig begonnen we met het bouwen van een nieuw kerkgebouw. Meerdere malen kregen we hiervoor ook hulp vanuit Nederland. Er kwam in de loop der jaren een mooi gebouw met de nodige faciliteiten nabij het centrum van St. Laurent. Een ideale plek waar veel mensen uit de omringende dorpen aankomen als ze voor bepaalde zaken in St. Laurent moeten zijn. Broeder Henk Kreuger woont er vlak naast en ik kreeg er mijn bureau, zodat we dagelijks present waren.Helaas is het bezoekersaantal de laatste jaren sterk teruggelopen. Er is weinig geestelijk potentieel. Er zijn veel zorgen in de privésfeer waardoor een aantal bezoekers niet actief deel kunnen nemen in de dienst. Er zijn wel een aantal trouwe zusters. Zuster Jeane woont vlak bij de kerk. Zij komt oorspronkelijk uit Suriname maar spreekt inmiddels vloeiend Frans. Zij betekent veel voor de gemeente en zet zich in voor de kinderen en voor de zusters.