Mijn reis naar het binnenland is heel goed geweest. Mijn eerste bezoek aan dat gebied dateert van 1987. Sindsdien is er veel veranderd, maar het blijft een andere wereld. Door de grote droogte is er geen toevoer van goederen via de rivier. De prijzen van de eerste levensbehoeften waren altijd al veel hoger maar nu is het exorbitant gestegen.

Het zendingsechtpaar Schleppi begonnen in de zeventiger jaren met pionierswerk. Ze hebben het evangelie mogen brengen en dat heeft vrucht gebracht. Ik ben dankbaar dat ik door mijn regelmatige bezoeken hier veel van heb mogen zien.

Nu zie ik dat de derde generatie opgroeit en de Heer volgt. Op zondagmorgen mocht ik voorgaan en in de avonduren was er een korte studie. Het was een wederzijdse bemoediging om elkaar te ontmoeten rondom een geopende Bijbel. Ik keerde vermoeid, maar zeer voldaan en dankbaar terug naar St.Laurent.

In St.Laurent waren er ook weer diverse ontmoetingen. Morgen vertrek ik naar Cayenne (250km). Onderweg zijn er een paar contacten waar ik even aan hoop te gaan. Verder verwacht ik dat er in Cayenne een vol programma zal zijn.

Hartelijke groet uit St.Laurent du Maroni, 5 december 2024

Barend

Vorige week vrijdag mocht ik een studie geven even buiten St.Laurent in een gemeenschap van zgn. marrons (ook wel boslandcreolen genoemd). Een grote familie met veel kinderen die zich uit het binnenland in de omgeving van St.Laurent heeft gevestigd. Velen wonen in eenvoudige woningen zonder voorzieningen van water en elektriciteit. Op het erf is een eenvoudige kerkzaal gebouwd waar de gelovigen samenkomen.

Afgelopen zondag was ik te gast in het dorp Prospérité, een indianendorp op ongeveer 12km van St.Laurent. Een klein groepje gelovigen, een familie, komt daar nog altijd samen om de Heer te prijzen.  We kennen elkaar vanaf het eerste uur (1986!) en het is altijd weer goed om elkaar te ontmoeten.

Maandagmiddag ging ik samen met Stefan en Jeanne naar Mana (60km). We bezochten daar Petrus en Martha. Er was groot verdriet ? hun dochter was een paar dagen eerder door een tragisch ongeval om het leven gekomen.

Dinsdag ging ik naar Awala Yalimapo (60km). Een indianendorp aan de kust waar ik Ferdinand en Tine bezocht. Een paar maanden geleden kwam hun schoonzoon in een verkeersongeval om het leven. Hun dochter bleef met twee kinderen achter. Met Ferdinand en Tine bezochten we nog anderen op het dorp. Het was goed om elkaar te zien en te bemoedigen.

Morgen vertrek ik met het vliegtuig naar Maripasoula, een dorp in het binnenland waar ik tot dinsdag hoop te zijn.

Hartelijke groet uit St.Laurent du Maroni, 28 november 2024

Afgelopen zondag was ik drie keer in ?ons eigen kerkgebouw?:

-    s Ochtends de reguliere dienst van « ÉGLISE CHRETIENNE ÉVANGELIQUE ». De goed gevulde kerkzaal was bemoedigend.
-    s Middags de Chinese dienst van « EGLISE CHRETIENNE MISSIONNAIRE  CHINOISE ». Een zendingsgemeente. Eén keer per maand komt een team uit Cayenne naar St.Laurent (250km) om op zondagochtend te evangeliseren onder de Chinezen en ze uit te nodigen voor de middagdienst. Mooi werk!
 -  s Avonds was ik te gast in  « L'ÉGLISE BIBLIQUE BAPTISTE DE SAINT LAURENT DU MARONI ». Een kleine (exclusieve) groep waar ik ook gastvrij werd ontvangen.

De overige dagen kon ik een aantal bezoeken doen en gesprekken voeren. Je wordt vooral meegenomen door 'the flow of the day' met veel onverwachte gebeurtenissen, waar ik niet verder op in zal gaan, maar geloof me, die een groot beslag leggen op de tijd.

Het is nog steeds erg warm en droog. Het is onmogelijk om per boot de rivier te bevaren. Het is ongekend dat je op veel plaatsen lopend 'de rivier' kan overbruggen
.

In St. Laurent komt het zeewater ver de rivier binnen waardoor er zout water in de waterleidingen komt en niet meer als drinkwater kan worden gebruikt.

Zo nu en dan valt er een tropische regenbui die zorgt voor een welkome verkoeling.

Hartelijke groet uit St.Laurent du Maroni, 22 november 2024

Het afgelopen weekend was ik te gast in Albina (Oost Suriname). De warmte en de beperkte accommodatie zonder airco was wel een beproeving.

Desondanks was het goed om er te zijn ter bemoediging. De situatie van broeder Glenn is zorgelijk. Na het ontvallen van zijn  vrouw (feb. 2023) heeft hij de zorg voor nog veel (9+!) jonge kinderen.

Maandag stak ik de Marowijne-rivier over en zette (zichtbaar vermoeid!) voet in Frans Guyana (een departement van Frankrijk, dus een stukje Europa in Z.-Amerika). De ontvangst was hartelijk. Ik werd uitgenodigd bij het voorgangersechtpaar Jacques Joël en Sandra PAUL voor de maaltijd en om wat bij te praten.

Wat accommodatie betreft mag ik niet mopperen. Naast alles wat de profeet Elisa in zijn dagen had, (zie 2 Kon. 4: 10) heb ik ook nog airco en internet. Dankbaar!!

Het is niet alleen erg warm, maar het ook al een hele tijd erg droog. Hele stukken van de rivier stroomopwaarts zijn droog komen te vallen. Hierdoor is er geen transport mogelijk om per boot de bevolking te bevoorraden. Militaire vliegtuigen worden ingezet om de bevolking in het binnenland te voorzien van de eerste levensbehoefte. Vooral drinkwater lijkt schaars te zijn.

Het is overigens goed om hier te zijn voor wederzijdse bemoedigingen.

Hartelijke groet uit St.Laurent du Maroni, 15 november 2024

De reis begon afgelopen woensdag vroeg in de morgen. Om 04.00uur werd de auto ingeladen met de koffer, volgeladen tot over de toegestane limiet, met kaas, stroopwafels en kruidnoten voor onze Nederlandse vrienden overzee. Diny bracht me in het nachtelijk uur naar Schiphol, waar ik zonder problemen kon inchecken.

Na een lange zit van ruim 9 uur, helemaal achterin het vliegtuig was het weer een warm (34?C) welkom in Suriname. 'k Was snel uit het vliegtuig en ook door de douane. Daarna lang wachten op de koffer. De taxi stond voor me klaar en bracht me weer naar "In de Ruimte" (tehuis met zorg voor mensen met een lichamelijk beperking) waar ik heel hartelijk werd verwelkomd door Patrick & Hanneke Tanck en de bewoners. Er was ook nog een echtpaar te gast waarmee ik aangenaam kennis heb mogen maken. Ik viel met me neus in de boter, want ik kon aanschuiven bij de jaarlijkse BBQ.  Gezellig.

Ik heb een mooie kamer met Airco en sanitair en internet. Een huurauto was al voor me geregeld. Ik heb me inmiddels gemeld bij de vreemdelingen politie. Als je langer dan een maand blijft is dat verplicht. Ik ontving bezoek, en gisterenavond bezocht ik een Nederlands gezin met vijf kinderen, dat zich ruim een jaar geleden vestigde in Suriname. Vandaag word ik opgehaald om de reis te vervolgen naar Albina (Oost Suriname) Daar zal de ontvangst ook hartelijk zijn, maar ze hebben minder accommodatie te bieden ... 

Hartelijke groet uit Paramaribo, 8 november 2024

Barend

De laatste zondag van ons verblijf bezochten we het Indianendorp Prospérité. We waren al eerder op het dorp geweest om een aantal broeders/zusters te groeten. Nu waren we ook weer eens in de gelegenheid om een dienst mee te maken. Het deed ons goed te zien dat de broeders en zusters, ondanks soms moeilijke omstandigheden, elkaar blijven ontmoeten rondom de Heer.

De tijd van afscheid nemen was nu aangebroken. Dinsdag staken we de rivier weer over naar Albina. Daar waren opnieuw een dag en nacht te gast bij de gemeente Nieuw Leven. Woensdagmorgen vertrokken we richting Paramaribo waar we weer gastvrij werden ontvangen in “In de Ruimte” bij Patrick en Hanneke. Op donderdag ging de nachtelijke vlucht terug naar Nederland en vervolgens met de trein naar Apeldoorn.

We kijken met grote dankbaarheid terug op de gemaakte reis en de vele ontmoetingen.

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Vanaf St.Laurent vlogen we vorige week vrijdag richting het zuiden, waar we na ruim een uur voet zette op het vliegveld te Maripasoula. Ook daar weer een hartelijk welkom (sommigen kennen me als “papa Bloem”).

De bouw van de kerk was nu zover was gevorderd dat de grote zaal voor de diensten kan worden gebruikt. Nu moet nog verder worden gebouwd aan een kleinere zaal en aan een gastenverblijf …

Het deed ons goed om te zien dat een nieuwe generatie gelovigen doorgaat in de verkondiging van het evangelie.

We zijn weer terug in St.Laurent. De vele ontmoetingen, gesprekken en vooral de afmattende hitte eist haar tol …

Straks gaan we naar Cayenne (250 km) waar we vanavond een gesprek hebben met de oudsten van de gemeente ECE. Ook in Cayenne en op de weg daarheen en weer terug hopen we een paar mensen te groeten.

A.s. zondag zullen we in de gemeente op het indianendorp Prospérité zijn. Daarna zullen we ons voorbereiden op de terugreis.

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Afgelopen zondag werden we hartelijk verwelkomt in de gemeente Église Chrétienne Évangélique (ECE) te St. Laurent. Het deed ons goed om de broeders en zusters te ontmoeten en te zien dat het gebouw dat in "onze tijd" werd gebouwd goed wordt gebruikt. Ook andere denominaties, waaronder de Chinese kerk, en een plaatselijke Baptistengemeente maken gebruik van het gebouw.

's Middags gingen we naar het indianendorp Prosperité ongeveer 12 km buiten St.Laurent. We waren betrokken bij het ontstaan van dit dorp (eind jaren 80) toen de indianen tijdens de zgn. binnenlandse oorlog in Suriname vluchtten van hun dorp Bigistone (aan de Marowijnerivier) en hun toevlucht vonden aan de Franse kant. Op dit dorp is ook een eenvoudig gebouwtje waar de gelovigen samenkomen. 

Deze week stond in het teken van een aantal bezoeken binnen een straal van ca. 70 km rond St.Laurent. Het was goed om elkaar weer te zien, elkaar te spreken, de zorgen te delen en samen te bidden.

Ik zit nu buiten, in de schemer bij zonsondergang, temperatuur 30? te midden van een concert van typisch tropische geluiden. Zo nu en dan valt er, ter welkome verfrissing, een regenbui.

Ik (Barend) ben gezegend met een bloedgroep die minder geliefd is bij muskieten en andere ongedierte. Helaas geldt dit niet voor Diny. Haar huid is ruim bedekt met rode vlekken ten gevolge van bloedlustige ongedierte. ?

Morgen gaan we met het vliegtuig naar het binnenland, waar we tot maandag zullen zijn.

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Na een goed gevuld weekend die op zondagavond met de gemeente Nieuw Leven te Albina werd afgesloten met het gezamenlijk eten van “roti”, staken we maandagmorgen de rivier over en zette voet in St. Laurent waar we werden opgewacht door zuster Aline.

Op straat werden we al gauw herkend en hartelijk verwelkomd.  Ik ging naar de kerk waar ik het eerste gesprek had met broeder Jacques Joël PAUL, voorganger in de gemeente Église Chrétienne Évangélique. Hij bracht me naar zijn eenvoudige woning op het indianendorp Terre Rouge waar ik zijn vrouw Sandra begroette.

Diny ging verder met Aline naar haar huis waar we de komende weken ons verblijf zullen hebben. We kunnen (met overleg) gebruik maken van haar auto om mensen te bezoeken. Aline komt uit Frankrijk en werkte als kinderpsycholoog in St. Laurent. Nu ze met pensioen is en besloten heeft om niet naar Frankrijk terug te keren doet ze veel kinderwerk in de gemeente en op diverse indianendorpen. Diny ging gisteren met haar en nog twee andere zusters naar het indianendorp Prospérité voor de kinderclub.  Ooit zijn wij begonnen op dit dorp met kinderclubs. Goed om te zien dat nu een volgende generatie de Bijbelverhalen mogen horen.

Woensdag waren we even op de markt. Ook dat is een plek van ontmoeting. We ontmoetten daar een echtpaar “HMong” die hun landbouwproducten verkochten. De zgn. Hmongs zijn Zuid-Aziatische vluchtelingen die in de zeventiger jaren grond toegewezen kregen in Frans Guyana. Het werden typisch Aziatische dorpen met daaromheen veel landbouwgebied. De landbouwproducten worden op de lokale markten verkocht. Een zeer ijverig volk. Mooi om onder deze mensen ook broeders en zusters te kennen.

A.s. zondag worden we in de ECE te St.Laurent verwacht. Verder zullen we veel bezoeken doen in de ruime naaste omgeving van St.Laurent.

Het is goed om hier te zijn!

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Onze reis begon op dinsdagmorgen om 4 uur. We baanden onze weg door de sneeuw richting Schiphol, waar we ruim anderhalf uur later aankwamen. Op tijd voor onze vlucht die met anderhalf uur vertraging vertrok richting Suriname. Na een vlucht van 9 uur landden we in tropisch Suriname. De bestelde taxi stond klaar om ons verder te brengen naar ons logeeradres In de Ruimte waar we twee nachten verbleven. We werden daar hartelijk ontvangen door Patrick en Hanneke Tanck. De bewoners van In de Ruimte waren ook blij om ons weer te zien. Met de gereserveerde huurauto gingen we naar de stad voor een paar bezoekjes. Prioriteit was een bezoek aan zuster Banwari. Bij haar zijn we vele jaren te gast geweest. Helaas is dit nu door dementie niet meer mogelijk. We waren blij om haar te zien in haar eigen woning waar ze goed wordt verzorgd. Daarna gingen we naar broeder en zuster Cambell. Sinds enige tijd trouwe bezoekers in onze plaatselijke gemeente De Ontmoeting te Apeldoorn. Heel leuk om ze te treffen ver van huis.

?s Avonds bezochten we een echtpaar met vijf kinderen uit Nederland die contact met ons zochten voor nadere kennismaking en informatie. Donderdag morgen bezochten we Anneke Wassink met haar dochter Elise.

Donderdagmiddag ging onze reis verder naar Albina (150 km). We werden opgehaald door broeder Glenn. Hij kwam met een dochtertje en de jongste zoon van net een jaar. Heel verdrietig dat kort na de bevalling van dit zoontje de vrouw van Glenn (Claudette) is overleden. Glenn bleef achter met de zorg voor veel (!!) kinderen. Daarnaast heeft hij grote verantwoordelijkheid in de gemeente en moet hij zijn bedrijf ook nog draaiende houden ?. Grote zorgen!

Donderdagavond hadden we onze eerste Bijbelstudie (inleiding op het boek Openbaring). Maandagmorgen zullen we de oversteek maken naar St.Laurent (Frans Guyana).

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Op donderdag maakte ik aan het eind van de middag de oversteek naar Albina (Suriname). Na de Bijbelstudie in de gemeente “Nieuw Leven” was er als afscheid een gezamenlijke maaltijd. Vrijdagmorgen vroeg vertrok ik naar Paramaribo. Ik huurde daar een auto zodat ik mij de komende dagen makkelijk kon verplaatsen. Ik meldde me bij de “Stichting In de Ruimte” waar ik te gast was bij de familie Tanck. Het was goed om daar te zijn en om de avondsluitingen te mogen verzorgen bij de bewoners. Op zaterdagmorgen ging ik naar zuster Banwari. Sinds mijn eerste bezoek aan Suriname (1980!) hebben wij als gezin en ik vaak alleen met veel dankbaarheid gebruik mogen maken van haar gastvrijheid. Helaas laat haar gezondheid het nu niet meer toe. Het was goed om haar te ontmoeten en te zien dat er voor haar wordt gezorgd. Op zondag mocht ik voorgaan in een gemeente. Verder kon ik nog een paar bekenden bezoeken in Paramaribo.

Na een voorspoedige reis kwam ik woensdagmorgen vroeg aan op Schiphol om vervolgens met de trein naar Apeldoorn te reizen, waar ik Diny weer in mijn armen kon sluiten.

Ik kijk terug op een mooie tijd waarin ik voor velen tot zegen mocht zijn en vooral ook zegen heb mogen ontvangen. Heel veel dank voor jullie meeleven en gebed.

Hartelijke groet,

Barend & Diny

Inderdaad, een avontuur is het geworden …. Vrijdagmorgen vroeg vertrokken we met de “pirogue” stroomopwaarts richting Maripasoula. Twee derde van de boot was gevuld met 25 passagiers en een derde vracht. Groot respect voor de bootsmannen die de boot door de rotsen en stroomversnellingen weten te loodsen. Het was verre van comfortabel maar wel gezellig om zo met elkaar op te trekken. Na twaalf uur varen overnachtten we aan de oever van de rivier in een kamp waarin we onze hangmatten knoopten. De volgende dag hadden we nog zes uur te gaan voordat ik kon uitstappen in het dorp Nouveau Wacapou. Heel fijn om daar bekenden te ontmoeten en de avonddienst mee te maken met broeders en zusters.

Zondagmorgen vroeg werd ik per “quad” door het bos naar Maripasoula gereden, waar ik in de gemeente werd verwacht. Ook hier was het goed om elkaar te ontmoeten. Helaas werd er ook iemand gemist …. , broeder Galliot die ten gevolge van Corona is overleden. Ik was te gast bij Jozua die mij in de middag heeft rondgereden om een aantal mensen te bezoeken. Vele jaren is er gebouwd aan een nieuw kerkgebouw. De verwachting is dat de kerkzaal aan het einde van dit jaar in gebruik kan worden genomen.

De volgende dag moest ik al weer terug stroomafwaarts. Ik zat wel iets comfortabeler in de boot, maar de reis duurde langer dan was voorzegd …. Ik meldde me in de vroege ochtend om zes uur en ik kwam ‘s avonds om negen uur weer in St.Laurent ….

Petrus Pinas was ok in St.Laurent aangekomen. We trokken twee dagen samen op. Dinsdagavond waren we uitgenodigd voor een afscheidsmaaltijd op het indianendorp Esperance en gisterenavond was er een afscheid met maaltijd in de kerk van St.Laurent. Ik deed daar verslag aan de hand van foto’s over mijn reis tot nu toe.

Straks vertrek ik naar Albina voor een laatste studie vanavond. Tevens een eerste etappe voor de terugreis. Morgen naar Paramaribo en dinsdag hoop ik weer richting Nederland te vliegen.

Hartelijke groet,

Barend

Afgelopen dagen heb ik veel indrukken opgedaan. Te veel om in een paar regels samen te vatten. Hieronder in het kort een impressie:

Donderdag 3 november:

Vertrek naar Cayenne (250km). In SOULA, een plaats voor Cayenne, bezocht ik de familie PAUL. Jacques Joël PAUL is voorganger in ECE te St.Laurent. Vanwege de afstand (ca. 220 km) is hij alleen in de weekenden in de omgeving van St.Laurent). Na de maaltijd, een uurtje hangmat en een frisse douche (paar keer per dag douchen is geen overbodige luxe!).

Op WhatsApp ontving ik het bericht van Dieter Schleppi over het overlijden van de naar hem vernoemde Dieter uit St.Laurent.

‘s Avonds een vergadering met de oudsten van ECE te Cayenne.  Laat in de avond naar mijn gastenverblijf 30 km buiten Cayenne midden in het bos. Heerlijk rustig!

Vrijdag 4 november-zaterdag 5 november: Tijdens de maaltijden met Roger & Armide veel besproken en herinneringen opgehaald. In ochtend en middag meerdere bezoeken.

Ik ontving bericht dat mijn vliegreis die ik voor het volgende weekend had gepland om naar het binnenland te gaan was geannuleerd. De (provisoire-) landingsbaan is in dusdanige conditie dat gezien de huidige weersomstandigheden (veel regen) de veiligheid niet kan worden gegarandeerd…..

Zondag 6 november: ik mocht voorgaan in de dienst bij ECE in Cayenne. Daarna op het heetst van de dag richting St.Laurent. In Kourou een bezoek gebracht aan Daniël Duyon voorganger Baptistengemeente. Na maaltijd, rust en douche(!) nog tweehonderd km te gaan. Onderweg een paar keer gestopt voor een korte groet bij bekenden. Begin van de avond vermoeid maar voldaan terug in St.laurent.

7 – 9 november: naast bezoeken in de omgeving ook een paar keer bij de familie van pas overleden Dieter geweest. Dieter (ca. 50j.), vernoemd naar Dieter Schlepi, komt oorspronkelijk van de Lawa, een  rivier in het binnenland. Het echtpaar Dieter & Berthy Schleppi (nu in België) hebben daar een aantal jaar als zendeling met vrucht gewerkt. Werk dat nu in de derde generatie nog altijd vrucht draagt. We kwamen twee avonden met de familie bij elkaar voor troost en bemoediging. Minder formeel en plechtig dan wij gewend zijn, maar heel indrukwekkend te zien hoe familie, geloofsgenoten en vrienden zich inzetten om alles zo goed mogelijk te laten verlopen en tot steun zijn voor de nabestaanden. Dieter laat vrouw en 9 kinderen achter.

Ter gelegenheid van de begrafenis kwamen familieleden met de pirogue stroomafwaarts. Voor mij een mooie gelegenheid om morgen met hen terug te keren naar het binnenland. Ondanks de annulering van de vliegreis is het toch mogelijk om daar een weekend te zijn. Ik kijk er naar uit. Het kost me wel wat extra tijd en hoe de terugreis zal gaan is nog wat onzeker. Een nieuw avontuur …

Hartelijke groet,

Barend

Afgelopen weekend was ik in Oost Suriname. In de avonden waren er Bijbelstudies in Albina en op zondagmorgen was de wekelijkse dienst. Vrijdag maakte ik een uitstapje naar Moengo, waar ik br. & zr. Petrus en Olivia Pinas bezocht. Petrus wordt regelmatig uitgenodigd als gastspreker in de gemeente te St. Laurent. Met Petrus ging ik naar Peto Ondro, een klein dorpje buiten Moengo waar een gemeenschap is van voornamelijk boslandcreolen. Op dit dorp is een kleine evangelische gemeente. waar ik ook een paar gelovigen kon begroeten. Helaas heb ik niet de gelegenheid om ook daar in de gemeente te zijn in deze periode. Maandag keerde ik weer terug naar St.Laurent. Afgelopen dinsdag was ik zo’n 60 km buiten St. Laurent voor een bezoek aan families in de omgeving van Mana. Vroeger kwamen enkelen van hen samen in een eenvoudig kerkje. Helaas is daar niet veel meer van over …. Terug in St.Laurent maakte ik een wandeling over het kerkhof. Het was “Allerheiligen”, een mooie gelegenheid om op het kerkhof enkelen te ontmoeten en een gesprek aan te gaan.

Vandaag (3 november) vertrek ik naar Cayenne (250km) waar ik tot zondag hoop te zijn.

Hartelijke groet,

Barend

Afgelopen zondag was ik in de gemeente Église Évangélique (ECE) te Saint Laurent. Het deed me goed om vele bekenden te begroeten. Mooi om te zien dat de kerkzaal goed wordt gebruikt. Zondagmiddag werd de kerkzaal gebruikt door chinezen. Een groep chinezen komt dan uit Kourou en Cayenne (resp. 200/250km) om in de ochtend te evangeliseren onder de vele chinezen die hier wonen en ze uit te nodigen voor de dienst in de middag. Helaas werd de kerk ook meerdere malen bezocht in de nachtelijk uren door gasten die minder gewenst zijn ….

Heb inmiddels een paar omliggende indianendorpen bezocht. Ik sprak o.m. met zuster Ingrid die haar man door de Corona moet missen … Groot verdriet voor haar en voor de gemeente. Gisteren op de begraafplaats geweest waar ik een foto maakte van het graf van broeder Henk Kreuger. Er is een gedenksteen geplaatst ter herinnering aan deze trouwe broeder. Het was overigens een drukte op het kerkhof. Graven worden opgeknapt i.v.m. het a.s.  Allerheiligen (1 nov.). Gisteren bracht ik Ferdinand (een broeder van het “eerste uur”) naar huis. Hij woont in Awala Yalimapo, een indianendorp aan de kust. Met hem bezocht ik ook een paar bekenden. Na een gezamenlijke maaltijd keerde ik laat op de avond weer terug naar mijn gastenverblijf in St.Laurent. Vanmiddag vertrek ik naar de andere kant van de rivier en verblijf daar tot na het weekend. Mogelijk breng ik dan ook een bezoek aan broeder Petrus in Moengo. Het is goed om hier te zijn!!

Hartelijk groet,

Barend

Frans Weseman bracht me afgelopen dinsdag naar Schiphol, waar ik me om vijf uur in de ochtend meldde voor het inchecken voor de vlucht naar  Suriname. In Suriname wachtte broeder Glenn me op en samen reden we nog bijna 200 km naar Albina. Er was een eenvoudige kamer voor me gereed gemaakt waar ik me vermoeid van de lange reis te ruste kon leggen. In Albina hadden we in de avonden onze eerste Bijbelstudies. Het was goed om elkaar weer te zien!

Vanmorgen ben ik de rivier overgestoken en nu ben ik in Frans Guyana in St.Laurent. Ook daar ben ik goed ontvangen. Nu moet ik voor de komende weken een programma samenstellen. Er zijn vijf zondagen te besteden en dat is helaas niet voldoende om alle gemeentes op de zondagen te bezoeken. Ik hoop in ieder geval een reis naar het binnenland te kunnen maken. Graag voorbede voor een goed planning.

Hartelijke groet,

Barend