Week 5 (9 februari-15 februari 2024)
De laatste zondag van ons verblijf bezochten we het Indianendorp Prospérité. We waren al eerder op het dorp geweest om een aantal broeders/zusters te groeten. Nu waren we ook weer eens in de gelegenheid om een dienst mee te maken. Het deed ons goed te zien dat de broeders en zusters, ondanks soms moeilijke omstandigheden, elkaar blijven ontmoeten rondom de Heer.
De tijd van afscheid nemen was nu aangebroken. Dinsdag staken we de rivier weer over naar Albina. Daar waren opnieuw een dag en nacht te gast bij de gemeente Nieuw Leven. Woensdagmorgen vertrokken we richting Paramaribo waar we weer gastvrij werden ontvangen in “In de Ruimte” bij Patrick en Hanneke. Op donderdag ging de nachtelijke vlucht terug naar Nederland en vervolgens met de trein naar Apeldoorn.
We kijken met grote dankbaarheid terug op de gemaakte reis en de vele ontmoetingen.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 4 (2 februari-8 februari 2024)
Vanaf St.Laurent vlogen we vorige week vrijdag richting het zuiden, waar we na ruim een uur voet zette op het vliegveld te Maripasoula. Ook daar weer een hartelijk welkom (sommigen kennen me als “papa Bloem”).
De bouw van de kerk was nu zover was gevorderd dat de grote zaal voor de diensten kan worden gebruikt. Nu moet nog verder worden gebouwd aan een kleinere zaal en aan een gastenverblijf …
Het deed ons goed om te zien dat een nieuwe generatie gelovigen doorgaat in de verkondiging van het evangelie.
We zijn weer terug in St.Laurent. De vele ontmoetingen, gesprekken en vooral de afmattende hitte eist haar tol …
Straks gaan we naar Cayenne (250 km) waar we vanavond een gesprek hebben met de oudsten van de gemeente ECE. Ook in Cayenne en op de weg daarheen en weer terug hopen we een paar mensen te groeten.
A.s. zondag zullen we in de gemeente op het indianendorp Prospérité zijn. Daarna zullen we ons voorbereiden op de terugreis.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 3 (26 januari-1 februari)
Afgelopen zondag werden we hartelijk verwelkomt in de gemeente Église Chrétienne Évangélique (ECE) te St. Laurent. Het deed ons goed om de broeders en zusters te ontmoeten en te zien dat het gebouw dat in "onze tijd" werd gebouwd goed wordt gebruikt. Ook andere denominaties, waaronder de Chinese kerk, en een plaatselijke Baptistengemeente maken gebruik van het gebouw.
's Middags gingen we naar het indianendorp Prosperité ongeveer 12 km buiten St.Laurent. We waren betrokken bij het ontstaan van dit dorp (eind jaren 80) toen de indianen tijdens de zgn. binnenlandse oorlog in Suriname vluchtten van hun dorp Bigistone (aan de Marowijnerivier) en hun toevlucht vonden aan de Franse kant. Op dit dorp is ook een eenvoudig gebouwtje waar de gelovigen samenkomen.
Deze week stond in het teken van een aantal bezoeken binnen een straal van ca. 70 km rond St.Laurent. Het was goed om elkaar weer te zien, elkaar te spreken, de zorgen te delen en samen te bidden.
Ik zit nu buiten, in de schemer bij zonsondergang, temperatuur 30? te midden van een concert van typisch tropische geluiden. Zo nu en dan valt er, ter welkome verfrissing, een regenbui.
Ik (Barend) ben gezegend met een bloedgroep die minder geliefd is bij muskieten en andere ongedierte. Helaas geldt dit niet voor Diny. Haar huid is ruim bedekt met rode vlekken ten gevolge van bloedlustige ongedierte. ?
Morgen gaan we met het vliegtuig naar het binnenland, waar we tot maandag zullen zijn.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 2 (19 januari-25 januari 2024)
Na een goed gevuld weekend die op zondagavond met de gemeente Nieuw Leven te Albina werd afgesloten met het gezamenlijk eten van “roti”, staken we maandagmorgen de rivier over en zette voet in St. Laurent waar we werden opgewacht door zuster Aline.
Op straat werden we al gauw herkend en hartelijk verwelkomd. Ik ging naar de kerk waar ik het eerste gesprek had met broeder Jacques Joël PAUL, voorganger in de gemeente Église Chrétienne Évangélique. Hij bracht me naar zijn eenvoudige woning op het indianendorp Terre Rouge waar ik zijn vrouw Sandra begroette.
Diny ging verder met Aline naar haar huis waar we de komende weken ons verblijf zullen hebben. We kunnen (met overleg) gebruik maken van haar auto om mensen te bezoeken. Aline komt uit Frankrijk en werkte als kinderpsycholoog in St. Laurent. Nu ze met pensioen is en besloten heeft om niet naar Frankrijk terug te keren doet ze veel kinderwerk in de gemeente en op diverse indianendorpen. Diny ging gisteren met haar en nog twee andere zusters naar het indianendorp Prospérité voor de kinderclub. Ooit zijn wij begonnen op dit dorp met kinderclubs. Goed om te zien dat nu een volgende generatie de Bijbelverhalen mogen horen.
Woensdag waren we even op de markt. Ook dat is een plek van ontmoeting. We ontmoetten daar een echtpaar “HMong” die hun landbouwproducten verkochten. De zgn. Hmongs zijn Zuid-Aziatische vluchtelingen die in de zeventiger jaren grond toegewezen kregen in Frans Guyana. Het werden typisch Aziatische dorpen met daaromheen veel landbouwgebied. De landbouwproducten worden op de lokale markten verkocht. Een zeer ijverig volk. Mooi om onder deze mensen ook broeders en zusters te kennen.
A.s. zondag worden we in de ECE te St.Laurent verwacht. Verder zullen we veel bezoeken doen in de ruime naaste omgeving van St.Laurent.
Het is goed om hier te zijn!
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 1 (16 januari-19 januari 2024)
Onze reis begon op dinsdagmorgen om 4 uur. We baanden onze weg door de sneeuw richting Schiphol, waar we ruim anderhalf uur later aankwamen. Op tijd voor onze vlucht die met anderhalf uur vertraging vertrok richting Suriname. Na een vlucht van 9 uur landden we in tropisch Suriname. De bestelde taxi stond klaar om ons verder te brengen naar ons logeeradres In de Ruimte waar we twee nachten verbleven. We werden daar hartelijk ontvangen door Patrick en Hanneke Tanck. De bewoners van In de Ruimte waren ook blij om ons weer te zien. Met de gereserveerde huurauto gingen we naar de stad voor een paar bezoekjes. Prioriteit was een bezoek aan zuster Banwari. Bij haar zijn we vele jaren te gast geweest. Helaas is dit nu door dementie niet meer mogelijk. We waren blij om haar te zien in haar eigen woning waar ze goed wordt verzorgd. Daarna gingen we naar broeder en zuster Cambell. Sinds enige tijd trouwe bezoekers in onze plaatselijke gemeente De Ontmoeting te Apeldoorn. Heel leuk om ze te treffen ver van huis.
?s Avonds bezochten we een echtpaar met vijf kinderen uit Nederland die contact met ons zochten voor nadere kennismaking en informatie. Donderdag morgen bezochten we Anneke Wassink met haar dochter Elise.
Donderdagmiddag ging onze reis verder naar Albina (150 km). We werden opgehaald door broeder Glenn. Hij kwam met een dochtertje en de jongste zoon van net een jaar. Heel verdrietig dat kort na de bevalling van dit zoontje de vrouw van Glenn (Claudette) is overleden. Glenn bleef achter met de zorg voor veel (!!) kinderen. Daarnaast heeft hij grote verantwoordelijkheid in de gemeente en moet hij zijn bedrijf ook nog draaiende houden ?. Grote zorgen!
Donderdagavond hadden we onze eerste Bijbelstudie (inleiding op het boek Openbaring). Maandagmorgen zullen we de oversteek maken naar St.Laurent (Frans Guyana).
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 6 (17 november-23 november)
Op donderdag maakte ik aan het eind van de middag de oversteek naar Albina (Suriname). Na de Bijbelstudie in de gemeente “Nieuw Leven” was er als afscheid een gezamenlijke maaltijd. Vrijdagmorgen vroeg vertrok ik naar Paramaribo. Ik huurde daar een auto zodat ik mij de komende dagen makkelijk kon verplaatsen. Ik meldde me bij de “Stichting In de Ruimte” waar ik te gast was bij de familie Tanck. Het was goed om daar te zijn en om de avondsluitingen te mogen verzorgen bij de bewoners. Op zaterdagmorgen ging ik naar zuster Banwari. Sinds mijn eerste bezoek aan Suriname (1980!) hebben wij als gezin en ik vaak alleen met veel dankbaarheid gebruik mogen maken van haar gastvrijheid. Helaas laat haar gezondheid het nu niet meer toe. Het was goed om haar te ontmoeten en te zien dat er voor haar wordt gezorgd. Op zondag mocht ik voorgaan in een gemeente. Verder kon ik nog een paar bekenden bezoeken in Paramaribo.
Na een voorspoedige reis kwam ik woensdagmorgen vroeg aan op Schiphol om vervolgens met de trein naar Apeldoorn te reizen, waar ik Diny weer in mijn armen kon sluiten.
Ik kijk terug op een mooie tijd waarin ik voor velen tot zegen mocht zijn en vooral ook zegen heb mogen ontvangen. Heel veel dank voor jullie meeleven en gebed.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 5 (11 november-17 november)
Inderdaad, een avontuur is het geworden …. Vrijdagmorgen vroeg vertrokken we met de “pirogue” stroomopwaarts richting Maripasoula. Twee derde van de boot was gevuld met 25 passagiers en een derde vracht. Groot respect voor de bootsmannen die de boot door de rotsen en stroomversnellingen weten te loodsen. Het was verre van comfortabel maar wel gezellig om zo met elkaar op te trekken. Na twaalf uur varen overnachtten we aan de oever van de rivier in een kamp waarin we onze hangmatten knoopten. De volgende dag hadden we nog zes uur te gaan voordat ik kon uitstappen in het dorp Nouveau Wacapou. Heel fijn om daar bekenden te ontmoeten en de avonddienst mee te maken met broeders en zusters.
Zondagmorgen vroeg werd ik per “quad” door het bos naar Maripasoula gereden, waar ik in de gemeente werd verwacht. Ook hier was het goed om elkaar te ontmoeten. Helaas werd er ook iemand gemist …. , broeder Galliot die ten gevolge van Corona is overleden. Ik was te gast bij Jozua die mij in de middag heeft rondgereden om een aantal mensen te bezoeken. Vele jaren is er gebouwd aan een nieuw kerkgebouw. De verwachting is dat de kerkzaal aan het einde van dit jaar in gebruik kan worden genomen.
De volgende dag moest ik al weer terug stroomafwaarts. Ik zat wel iets comfortabeler in de boot, maar de reis duurde langer dan was voorzegd …. Ik meldde me in de vroege ochtend om zes uur en ik kwam ‘s avonds om negen uur weer in St.Laurent ….
Petrus Pinas was ok in St.Laurent aangekomen. We trokken twee dagen samen op. Dinsdagavond waren we uitgenodigd voor een afscheidsmaaltijd op het indianendorp Esperance en gisterenavond was er een afscheid met maaltijd in de kerk van St.Laurent. Ik deed daar verslag aan de hand van foto’s over mijn reis tot nu toe.
Straks vertrek ik naar Albina voor een laatste studie vanavond. Tevens een eerste etappe voor de terugreis. Morgen naar Paramaribo en dinsdag hoop ik weer richting Nederland te vliegen.
Hartelijke groet,
Barend
Week 4 (3 november-10 november)
Afgelopen dagen heb ik veel indrukken opgedaan. Te veel om in een paar regels samen te vatten. Hieronder in het kort een impressie:
Donderdag 3 november:
Vertrek naar Cayenne (250km). In SOULA, een plaats voor Cayenne, bezocht ik de familie PAUL. Jacques Joël PAUL is voorganger in ECE te St.Laurent. Vanwege de afstand (ca. 220 km) is hij alleen in de weekenden in de omgeving van St.Laurent). Na de maaltijd, een uurtje hangmat en een frisse douche (paar keer per dag douchen is geen overbodige luxe!).
Op WhatsApp ontving ik het bericht van Dieter Schleppi over het overlijden van de naar hem vernoemde Dieter uit St.Laurent.
‘s Avonds een vergadering met de oudsten van ECE te Cayenne. Laat in de avond naar mijn gastenverblijf 30 km buiten Cayenne midden in het bos. Heerlijk rustig!
Vrijdag 4 november-zaterdag 5 november: Tijdens de maaltijden met Roger & Armide veel besproken en herinneringen opgehaald. In ochtend en middag meerdere bezoeken.
Ik ontving bericht dat mijn vliegreis die ik voor het volgende weekend had gepland om naar het binnenland te gaan was geannuleerd. De (provisoire-) landingsbaan is in dusdanige conditie dat gezien de huidige weersomstandigheden (veel regen) de veiligheid niet kan worden gegarandeerd…..
Zondag 6 november: ik mocht voorgaan in de dienst bij ECE in Cayenne. Daarna op het heetst van de dag richting St.Laurent. In Kourou een bezoek gebracht aan Daniël Duyon voorganger Baptistengemeente. Na maaltijd, rust en douche(!) nog tweehonderd km te gaan. Onderweg een paar keer gestopt voor een korte groet bij bekenden. Begin van de avond vermoeid maar voldaan terug in St.laurent.
7 – 9 november: naast bezoeken in de omgeving ook een paar keer bij de familie van pas overleden Dieter geweest. Dieter (ca. 50j.), vernoemd naar Dieter Schlepi, komt oorspronkelijk van de Lawa, een rivier in het binnenland. Het echtpaar Dieter & Berthy Schleppi (nu in België) hebben daar een aantal jaar als zendeling met vrucht gewerkt. Werk dat nu in de derde generatie nog altijd vrucht draagt. We kwamen twee avonden met de familie bij elkaar voor troost en bemoediging. Minder formeel en plechtig dan wij gewend zijn, maar heel indrukwekkend te zien hoe familie, geloofsgenoten en vrienden zich inzetten om alles zo goed mogelijk te laten verlopen en tot steun zijn voor de nabestaanden. Dieter laat vrouw en 9 kinderen achter.
Ter gelegenheid van de begrafenis kwamen familieleden met de pirogue stroomafwaarts. Voor mij een mooie gelegenheid om morgen met hen terug te keren naar het binnenland. Ondanks de annulering van de vliegreis is het toch mogelijk om daar een weekend te zijn. Ik kijk er naar uit. Het kost me wel wat extra tijd en hoe de terugreis zal gaan is nog wat onzeker. Een nieuw avontuur …
Hartelijke groet,
Barend
Week 3 (28 oktober-3 november)
Afgelopen weekend was ik in Oost Suriname. In de avonden waren er Bijbelstudies in Albina en op zondagmorgen was de wekelijkse dienst. Vrijdag maakte ik een uitstapje naar Moengo, waar ik br. & zr. Petrus en Olivia Pinas bezocht. Petrus wordt regelmatig uitgenodigd als gastspreker in de gemeente te St. Laurent. Met Petrus ging ik naar Peto Ondro, een klein dorpje buiten Moengo waar een gemeenschap is van voornamelijk boslandcreolen. Op dit dorp is een kleine evangelische gemeente. waar ik ook een paar gelovigen kon begroeten. Helaas heb ik niet de gelegenheid om ook daar in de gemeente te zijn in deze periode. Maandag keerde ik weer terug naar St.Laurent. Afgelopen dinsdag was ik zo’n 60 km buiten St. Laurent voor een bezoek aan families in de omgeving van Mana. Vroeger kwamen enkelen van hen samen in een eenvoudig kerkje. Helaas is daar niet veel meer van over …. Terug in St.Laurent maakte ik een wandeling over het kerkhof. Het was “Allerheiligen”, een mooie gelegenheid om op het kerkhof enkelen te ontmoeten en een gesprek aan te gaan.
Vandaag (3 november) vertrek ik naar Cayenne (250km) waar ik tot zondag hoop te zijn.
Hartelijke groet,
Barend
Week 2 (22 oktober-27 oktober)
Afgelopen zondag was ik in de gemeente Église Évangélique (ECE) te Saint Laurent. Het deed me goed om vele bekenden te begroeten. Mooi om te zien dat de kerkzaal goed wordt gebruikt. Zondagmiddag werd de kerkzaal gebruikt door chinezen. Een groep chinezen komt dan uit Kourou en Cayenne (resp. 200/250km) om in de ochtend te evangeliseren onder de vele chinezen die hier wonen en ze uit te nodigen voor de dienst in de middag. Helaas werd de kerk ook meerdere malen bezocht in de nachtelijk uren door gasten die minder gewenst zijn ….
Heb inmiddels een paar omliggende indianendorpen bezocht. Ik sprak o.m. met zuster Ingrid die haar man door de Corona moet missen … Groot verdriet voor haar en voor de gemeente. Gisteren op de begraafplaats geweest waar ik een foto maakte van het graf van broeder Henk Kreuger. Er is een gedenksteen geplaatst ter herinnering aan deze trouwe broeder. Het was overigens een drukte op het kerkhof. Graven worden opgeknapt i.v.m. het a.s. Allerheiligen (1 nov.). Gisteren bracht ik Ferdinand (een broeder van het “eerste uur”) naar huis. Hij woont in Awala Yalimapo, een indianendorp aan de kust. Met hem bezocht ik ook een paar bekenden. Na een gezamenlijke maaltijd keerde ik laat op de avond weer terug naar mijn gastenverblijf in St.Laurent. Vanmiddag vertrek ik naar de andere kant van de rivier en verblijf daar tot na het weekend. Mogelijk breng ik dan ook een bezoek aan broeder Petrus in Moengo. Het is goed om hier te zijn!!
Hartelijk groet,
Barend
Week 1 (18 oktober-21 oktober)
Frans Weseman bracht me afgelopen dinsdag naar Schiphol, waar ik me om vijf uur in de ochtend meldde voor het inchecken voor de vlucht naar Suriname. In Suriname wachtte broeder Glenn me op en samen reden we nog bijna 200 km naar Albina. Er was een eenvoudige kamer voor me gereed gemaakt waar ik me vermoeid van de lange reis te ruste kon leggen. In Albina hadden we in de avonden onze eerste Bijbelstudies. Het was goed om elkaar weer te zien!
Vanmorgen ben ik de rivier overgestoken en nu ben ik in Frans Guyana in St.Laurent. Ook daar ben ik goed ontvangen. Nu moet ik voor de komende weken een programma samenstellen. Er zijn vijf zondagen te besteden en dat is helaas niet voldoende om alle gemeentes op de zondagen te bezoeken. Ik hoop in ieder geval een reis naar het binnenland te kunnen maken. Graag voorbede voor een goed planning.
Hartelijke groet,
Barend
Virusvrij.www.avast.com
Week 9 (13 maart - 20 maart)
Ik ben weer thuis!
Vrijdag 13 maart kwam er een eerste melding van een coronabesmetting in
Suriname. In Frans Guyana waren er reeds zes vastgesteld. De grens dreigde
dicht te gaan en het luchtruim zou worden gesloten. Het leek er even op dat
ik langer in Frans Guyana zou moeten blijven. Ik ging direct terug naar
Suriname om mijn paspoort te laten stempelen zodat ik in een later stadium
geen problemen zou hebben. De volgende morgen bleek de grens al gesloten te
zijn en kon ik niet de vereiste stempel krijgen.
Ik ging toch weer terug naar de Frans Guyana om het laatste weekend samen te
zijn met de broeders en zusters in St. Laurent. De zondagochtenddienst werd
nog redelijk goed bezocht. De preek sloot ik met de vermaningen en groet
n.a.v. de laatste verzen van 1Thessaloncenzen 5. Na de dienst kwam de
gendarmerie langs met bericht dat alle publieke bijeenkomsten gestaakt
moesten worden….
Het afscheid was wel wat rommelig. Ik wilde zo gauw mogelijk de grens over
en zo mogelijk een confrontatie met de autoriteiten vermijden. Ik stak de
rivier over en ging iets verder stroomopwaarts aan wal op loopafstand van
mijn gastadres. Daar was de kerkdienst nog niet afgelopen en ik kon zo nog
veel broeders en zusters in Albina ontmoeten. Ik was al heel dankbaar dat ik
in Suriname was en dat de eerste stap richting huis was gezet.
Door de grenssluiting was er weinig verkeer maar ik kon de volgende ochtend
toch een taxi vinden voor Paramaribo. Onderweg was er een medische post om
lichaamstemperatuur te meten en later nog een controlepost voor een geldige
identiteitscontrole. Mijn paspoort was niet gestempeld, maar ik kon aan de
hand van mijn vliegticket tonen dat ik op doorreis was. In Paramaribo bleek
dat er vluchten waren om gestrande reizigers te repatriëren. Ik kon mijn
terugreis reserveren en na één overnachting kon ik de reis voortzetten. Na
een voorspoedige vlucht in een vol vliegtuig kwam ik op woensdagmorgen vroeg
aan op Schiphol. Daar was nagenoeg geen controle en kon ik al gauw Diny in
mijn armen sluiten.
Ik been dankbaar dat ik mijn oude moeder nog heb kunnen opzoeken voordat de
zorginstellingen voor bezoek werden gesloten. Ik ben de Heer dankbaar dat ik
weer thuis ben!
We leven in onrustige en spannende dagen. Ik sluit mijn reis af met
dankbaarheid aan allen die hierin hun betrokkenheid hebben getoond en
bovenal aan onze Heer.
En Hij, de God des vredes, heilige u geheel en al, en geheel uw geest, ziel
en lichaam moge bij de komst van onze Here Jezus Christus blijken in allen
dele onberispelijk bewaard te blijven. Die u roept, is getrouw; Hij zal het
ook doen. (1Thes. 5: 23 en 24)
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 8 (6 maart - 13 maart)
Het is een week van afronden en afscheid nemen.
"Ga je nu al weer weg?" is de veel gestelde vraag. Als ik dan vertel dat ik
hier alleen ben en Diny in Nederland is, dan beseft men dat acht weken toch
wel heel lang is …
"Wanneer kom je weer?" is dan de volgende vraag. Helaas kan ik daar nog geen
antwoord op geven. Het zou goed zijn om hier weer samen met Diny te zijn ter
ondersteuning van de gemeente en ook voor "een gesprek en luisterend oor"
voor velen die hier uit de verre omgeving langskomen.
Op de zondagochtenden werden de diensten goed bezocht. Ik mocht daarin acht
keer spreken n.a.v. de 1e Thessalonicenzenbrief met als centrale thema:
"werkend verwachten". A.s. zondag hoop ik af te sluiten met de laatste paar
verzen uit hoofdstuk 5. Een mooie afsluiting vlak voor mijn vertrek. I.v.m.
het coronavirus zoek ik nog naar een creatieve invulling van vers 26 …
Zondagmiddag hoop ik de rivier over te steken om aan de overkant één nacht
te verblijven en maandag naar Paramaribo. Op dinsdagavond is mijn vlucht
naar Nederland. Er gaan geruchten dat i.v.m. corona het aantal
internationale vluchten naar Suriname drastisch worden teruggebracht.
Hoe het ook zij, ik mag weten dat de genade van de Heer Jezus Christus met
me is (1Thes. 5: 28).
Hartelijke groet,
Barend
Week 6 en 7 (21 februari - 6 maart)
Met grote dankbaarheid wordt er teruggekeken op het weekend van 29
februari/1 maart.
Een zuster die haar verjaardag op 29 februari maar één keer in de vier jaar
op de geboortedag kan vieren wenste ter gelegenheid hiervan een dank- en
getuigenisdienst te houden waarvoor ze haar ongelovige familie en vrienden
ook had uitgenodigd. Het werd een mooie avond met veel zang en
getuigenissen.
De zondag die daarop volgde hadden we een doopdienst. Een jonge broeder,
Guillaume, had een duidelijk getuigenis waarin hij te kennen gaf de Heer
Jezus als zijn Redder te hebben aanvaard en Hem nu als Zijn discipel wenst
te volgen. Bij de doop (in de rivier) en in de dienst daarna waren ook zijn
ouders, broers en vrienden aanwezig. Een aantal van hen gaf spontaan een
getuigenis van de verandering die had plaats gevonden in het leven van
Guillaume. Zijn moeder gaf te kennen ook gedoopt te willen worden. Prijs de
Heer!
In St.Laurent is bij vijf mensen het coronavirus vastgesteld. Alle vijf
gevallen zijn te herleiden naar een congres van een Evangelische Gemeente in
Mulhouse (Frankrijk). Om verspreiding te beperken zijn scholen gesloten en
is er extra grenscontrole …
Hartelijke groet,
Barend
Week 5 (14 februari - 21 februari)
Het is bijna drieënhalf jaar geleden dat broeder Henk Kreuger is overleden
en in St.Laurent werd begraven. Broeder Kreuger heeft de Heer vele jaren met
grote toewijding gediend in Frans Guyana en is voor velen tot zegen geweest.
Tot nu toe was er geen aandacht besteed aan het graf. Deze week sloegen een
paar broeders de handen ineen om alsnog een waardige gedenkplaats te maken.
Het moet nog worden afgerond met betegeling waarna er een gedenksteen kan
worden geplaatst.
Voor de volgende week (1 maart) staat er een doopdienst gepland. Daaraan
voorafgaand zal er één of wellicht meerdere avonden aandacht worden besteed
aan het onderwerp m.b.t. de doop.
Hartelijke groet,
Barend
Week 4 (7 februari - 14 februari)
De goed bezochte bidstond is net afgelopen. Meerdere broeders/zusters
bereiden de bidstond voor en geven leiding aan ruim een uur bidden dat wordt
afgewisseld met zang. Het gaat anders dan ik gewend ben, maar is niet
verkeerd .
De kerkzaal is op de zondagochtend goed gevuld. Ondersteund door een zang-
en muziekgroep wordt er met veel enthousiasme gezongen. Om ook de laatkomers
welkom te heten wordt er pas aan het einde van de dienst een welkomstwoord
gezegd. .
Vandaag had ik bezoek uit Apeldoorn. Toen het wat minder goed ging met
Cirano was hij enige tijd onze huisgenoot in Klarenbeek. Nu jaren later ging
hij even terug naar zijn "roots" in Suriname. Vandaag maakte hij samen met
een reisgenoot een uitstapje naar Albina waar ik hem opwachtte. We staken
de rivier over om ook iets te kunnen laten zien van het werk hier. Het was
een mooie onderbreking.
Hartelijke groet,
Barend
Week 3 (31 januari - 7 februari)
Na twee weken in St.Laurent begint een vast patroon zich te ontwikkelen.
Omdat ik me bij deze "missie" voornamelijk beperk tot de gemeente ECE te
St.Laurent valt er eerlijk gezegd niet altijd wat nieuws te schrijven. .
Deze week had ik een paar dagen bezoek van Petrus Pinas uit Moengo
(Suriname). Een trouwe dienende broeder die ook in de omgeving van
St.Laurent een aantal contacten onderhoud met Surinamers die hier ruim zijn
vertegenwoordigd. Rondom St.Laurent zijn er kleine gemeenschappen van
gelovigen die dankbaar zijn voor ondersteuning en bemoediging. Petrus wordt
ook wel uitgenodigd om te spreken in ECE waarbij hij wordt vertaald.
Ik heb me gesetteld in het huisje naast de kerk. "De Ontmoeting" of "Tent
der Samenkomst" zou een mooie naam zijn voor deze locatie. Tientallen en
wellicht honderden mensen hebben elkaar op deze plek ontmoet en bovenal een
ontmoeting gehad met de levende Heer. Na het overlijden van broeder Henk
Kreuger (2016) is het hek op slot. .
Het duurt altijd even voordat men weet dat het hek weer (tijdelijk) open is,
maar eenmaal ontdekt beginnen de mensen weer te komen. Soms alleen maar om
te groeten, soms voor gesprek of gebed.
Ons gebed is dat deze plek een plaats mag blijven tot rust en vrede voor
velen.
Hartelijke groet,
St.Laurent vanuit "De Ontmoeting",
Barend
Week 1 en 2 (21 januari - 31 januari)
Ondanks de toenemende beperkingen bij mijn gastvrouw, kon ik ook deze keer
de eerste twee nachten in Paramaribo logeren. Het was goed om een moment bij
haar te zijn en om wat klusjes in en om het huis te doen. Ik kon er ook een
paar gasten ontvangen voor een gesprek of voor een korte ontmoeting. Na twee
nachten ging de reis verder naar Albina.
Op donderdagavond is er in de gemeente "Nieuw Leven" de wekelijkse
Bijbelstudie. De opkomst voor een doordeweekse avond is altijd weer
verblijdend. De volgende dag stak ik de rivier over om voet te zetten op
Franse bodem.
De bidstond in de gemeente Église Chrétienne Évangélique (ECE) te St.Laurent
werd op de vrijdagavond goed bezocht. En er werd gebeden! Op zaterdag is er
altijd veel bezigheid in en rond het kerkgebouw ter voorbereiding van de
zondagse dienst.
Het jaarthema is gekozen: Servir en L'attendant (dienend Hem verwachtend)
(zie 1Th. 1 vs 9 en 10). De komende weken zullen de preken gaan n.a.v. de
brief van Paulus aan de Thessalonizenzen. Woensdag maakten we een start met
een Bijbelcursus. Het is nog even aftasten hoe we dat in de komende weken
gaan voortzetten.
Dank voor gebed!
Hartelijk groet uit St.Laurent du Maroni,
Barend
Week 11 en 12 (15 november-29 november)
Zaterdag, voor mijn vertrek kwamen een paar broeders uit Cayenne naar
St.Laurent om de huisvesting ter plaatse te bekijken en een eventuele
renovatie te bespreken. Ik denk dat ik ze heb kunnen overtuigen van het
belang om te investeren in de renovatie van de bestaande woning en ze
daarvoor ook een goed plan heb gegeven. De realisatie hiervoor zal helaas
nog wel even duren …
Ter gelegenheid van mijn vertrek hadden we zondag na de dienst een
gezamenlijke maaltijd. Hartverwarmend te ervaren dat de broeders en zusters
dankbaar waren voor mijn aanwezigheid gedurende ruim tweeënhalve maand,
waarvan drie weken samen met Diny. Ze verenigden zich tot één stem die
duidelijk te kennen gaf om weer gauw terug te komen. Een stem die ze ook
laten horen aan de zgn. moedergemeente te Cayenne.
De randvoorwaarden, m.n. met betrekking tot huisvesting baart ons nog wel
enige zorg en we betreuren het dat hier niet eerder aandacht aan is besteed.
We hebben het uitgesproken, maar willen nu toch ook vooral vooruitkijken. Er
wordt op gerekend dat ik in januari weer terugkom …
Op zondagmiddag maakte ik de oversteek naar Albina (Suriname) waar ik nog
één nacht verbleef bij Glenn & Claudette. Maandag ging de reis naar
Paramaribo voor nog één overnachting bij onze gastvrouw zuster Kows. Dinsdag
nog een etentje met Patrick Tanck en daarna richting het vliegveld voor de
nachtelijke vlucht.
Na een goede vlucht landde ik woensdag in de vroege ochtend in Nederland. Op
Schiphol nam ik de trein richting Zeist waar ik door Diny en dochter
Gerlinde met kleinzoon werd opgewacht om daarna samen even mijn moeder te
bezoeken.
Het is goed om weer thuis te zijn. Er is veel om te verwerken, te overdenken
en om voor te bidden. ..
Heel veel dank voor jullie meeleven en gebeden!
Hartelijke groet uit Apeldoorn,
Barend & Diny
Week 9 en 10 (1 november-15 november)
« Il faut boire beaucoup d'eau » (Je moet veel water drinken.) Dat was het
advies dat ik van velen te horen kreeg na een pijnlijke bacteriële infectie.
Ik heb het advies opgevolgd en vandaag slik ik mijn laatste
antibioticatabletje dat door de arts werd voorgeschreven.
Het goede advies gaf mij inspiratie tot een paar mooie overdenkingen die ik
met de gelovigen kon delen. In de Bijbel staan veel geschiedenissen waarin
water een belangrijke plaats inneemt. Het boek Openbaring eindigt met de
woorden: "En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het water des levens om
niet." « Il faut boire beaucoup d'eau »!!
Ik ben hier nog twee zondagen voordat ik weer vertrek naar Nederland. Er
zijn de laatste weken veel besprekingen geweest, met broeders oudsten
Cayenne, het zgn. Administratieve Comité en met de lokale gelovigen in
St.Laurent. De vraag om ons hier weer voor langere tijd te komen vestigen is
duidelijk. Helaas is er door miscommunicatie of onbegrip te weinig
voorbereid voor goede huisvesting. Hiervoor zou geïnvesteerd kunnen worden
op eigen terrein, maar daartoe is helaas nog niets ondernomen. Er wordt nu
aan gewerkt. Het zal nog enige tijd duren voordat e.e.a. klaar is en in
afwachting zal er extern een woning moeten worden gehuurd. Jammer, want de
huurprijs voor een woning is erg hoog …. We bidden!
Hartelijke groet,
Barend
Week 7 en 8 (18 oktober - 1 november)
Diny is weer 10 dagen terug in Nederland. Het was goed om hier samen te
zijn en de dingen te beleven. Ik bracht haar samen met onze gastvrouw naar
het vliegveld. Op de terugweg kwam onze gastvrouw te vallen waarbij zij haar
pols brak. De rest van de avond bracht ik door in het ziekenhuis. Ik trof
daar een broeder waardoor het wachten goed werd ingevuld. Omdat ik weer
vertrok naar St.Laurent moest er voor onze gastvrouw hulp worden gezocht. Er
lijkt een oplossing te zijn gevonden …
Na het weekend kreeg ik het te pakken. Flinke koorts met veel transpiratie.
Vanmorgen naar de dokter geweest. Een bacteriële infectie is de oorzaak.
Voor de komende veertien dagen kreeg ik een antibioticakuur. Na het eerste
pilletje voel ik me al weer beter… Een jonge broeder is me tot veel steun
geweest.
Het is vandaag "Allerheiligen". In de weken die hieraan vooraf zijn gegaan
werden de graven opgeknapt. Vandaag is de laatste hand gelegd en wordt het
hele kerkhof met bloemenpracht versierd en verlicht door duizenden kaarsen.
Als ik me goed voel ga ik vanavond ook nog een wandeling maken over het
kerkhof. Het is een plek waar velen elkaar ontmoeten.
Hartelijke groet,
Barend
Week 6 (11 oktober - 18 oktober)
Het is Diny haar vakantie .. dus we permitteerden ons een paar uitstapjes.
Zondagmiddag aten we soep bij de Hmongs te Javouhey, maandagavond gebakken
vis bij de indianen in Awala-Yalimapo en woensdag maakten we uitstapje naar
een typisch bosnegerdorp Apatou. (De geïnteresseerden moeten maar even
"googelen".)
Tussendoor hadden we twee vergaderingen met gemeenteleden om te na te denken
over het programma voor de komende maanden en ter voorbereiding op onze
komst … Er valt nog veel te bespreken en te doen!
Afgelopen zondag ging de preek voor de vijfde keer uit het boek Jona. Een
boek dat volgens de traditie op grote verzoendag door de Joden wordt
gelezen. Het viel mooi samen met de Joodse kalender. We blijven de joodse
kalender nog even volgen en zullen a.s. zondag nadenken over de 8e dag van
het Loofhuttenfeest (Joh. 7vs37ev.).
Zondagmiddag begint de terugreis van Diny. We zullen samen naar Paramaribo
gaan vanwaar zij op dinsdagavond vertrekt richting Nederland.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 5 (4 oktober - 11 oktober)
Vorige week zaterdag hadden we een bespreking met de oudsten van Cayenne,
het bestuur van de stichting die zakelijke aspecten beheert en leden van de
gemeente ECE te St.Laurent.
Er werd vastgesteld dat er geen goede communicatie is geweest tussen de
diverse disciplines, wat er toe heeft geleid dat er geen voorzieningen waren
getroffen voor onze komst naar St.Laurent, m.n. voor wat betreft huisvesting
en transport. Er werd direct een "woning" voor ons gehuurd en voor transport
zijn we nog afhankelijk van een zuster die ons haar auto leent. Er wordt aan
gewerkt!
Ter gelegenheid van mijn verjaardag hadden we gisterenavond een gezellige
ontmoeting met een aantal broeders en zusters van de gemeente. Een zuster
bakte voor deze gelegenheid een lekkere taart.
We zijn dankbaar dat we hier weer voor enige tijd mogen zijn en we zien uit
naar Gods leiding voor de toekomst.
Hartelijke groet,
Barend & Diny
Week 4 (27 september - 4 oktober)
Vorige week zondagavond kon ik met broeder Glenn meerijden naar Paramaribo.
Ik nam opnieuw mijn intrek bij onze gastvrouw waar ik nog twee dagen moest
wachten voordat ik Diny kon ophalen van het vliegveld. De wachttijd werd
goed overbrugt door een aantal bezoeken en mooie ontmoetingen. Met een
gehuurde auto (geeft veel voordelen!!) reed ik samen met onze gastvrouw naar
het vliegveld (ca. 50km) waar ik Diny, na drie weken, weer in mijn armen kon
sluiten.
De volgende dag (woensdag) maakten we een uitstapje naar Groningen
(Suriname!) om een zuster te bezoeken. Tot grote spijt van onze gastvrouw
gingen we donderdag naar Albina. Na een bezoek aan Glenn en Claudette staken
we de rivier over waar we in St.Laurent welkom werden geheten. We namen onze
intrek in de voor ons gehuurde woning. Je moet je daar niet te veel bij
voorstellen, maar de airco in de slaapkamer en redelijk sanitaire
voorzieningen worden wel gewaardeerd.
Hartelijke groet uit een nog steeds warm en droog St.Laurent du Maroni,
Barend & Diny
Week 3 (20 september - 27 september)
Ik schreef in het vorige bericht iets over de huisvesting….
Er werd per direct voor drie nachten een hotelkamer gereserveerd en daarna
kon er een eenvoudige gemeubileerde woning worden gehuurd voor de komende
twee maanden. Hoewel er wel wat nadelen te noemen zijn met betrekking tot de
woning waar ik eerder verbleef, moet ik wel bekennen dat ik het sanitair en
de airco op prijs stel… Wel jammer dat er niet eerder geïnvesteerd is in een
andere oplossing …
September/oktober zijn doorgaans de warmste en droogste maanden van het
jaar. Daarom is in Suriname september de vakantiemaand. Frans-Guyana volgt
de Franse agenda. Voor velen is het afzien in de hitte…
Samen met de oudsten van Cayenne zijn de gemeenteactiviteiten voor de
komende maanden besproken en is de hoop nog eens uitgesproken om ons vanaf
begin volgend jaar voor langere tijd te vestigen …
Petrus Pinas uit Suriname was er het afgelopen weekend ook. Hij geeft steun
aan gemeentes in de omliggende dorpen. Straks komt hij met een groep uit
Suriname voor een seminar van enkele dagen op een indianendorp hier in de
buurt. Er zijn veel mogelijkheden ….
Volgende week hoopt Diny hier ook te zijn. Graag voorbede voor een
voorspoedige reis.
Hartelijke groet,
Barend